بررسی وضعیت سازگاری عاطفی و اجتماعی جانبازان محروم از یک چشم در شهر زنجان در سال ۱۳۹۰

مقدمه و هدف: جنگ به عنوان یک پدیده مخرب باعث آسیب های متعدد جسمی و روانی می شود. یکی از این آسیب های جدی، فقدان بینایی است. . از آنجا که نابینایی ممکن است قدرت سازگاری جانبازان را تحت تاثیر تاثیر قرار دهد و با توجه به اینکه اثرات آسیب های روانشناختی نابینایی در جانبازان کمتر بررسی شده است لذا این مطالعه با هدف بررسی ابعاد مختلف سازگاری در جانبازان نابینای محروم از یک چشم در شهر زنجان در سال 1390 انجام شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی از نوع تحلیلی، تعداد 45 نفر از جانبازان محروم از یک چشم شهر زنجان بر اساس سرشماری انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه سازگاری بل جمع آوری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون آماری anova و ضریب همبستگی با استفاده از نرم افزار spssنسخه 16 استفاده شد. یافته ها: در این مطالعه 4.53 درصد از جانبازان در بعد سازگاری عاطفی و 4.44 درصد نیز در بعد سازگاری اجتماعی سازگاری ضعیف داشتند. در بعد سازگاری سلامتی نیز بیشترین نسبت نمونه ها (7.66 درصد) سازگاری ضعیف داشتند.اما در بعد سازگاری خانه وضعیت مناسبی وجود داشت بطوری که اکثر نمونه ها (7.66 درصد) سازگاری متوسط داشتند. در مطالعه حاضر، بین سن افراد و سازگاری اجتماعی (0.03=p) و همچنین بین سن افراد و سازگاری در بعد سلامتی (0.04=p) ارتباط معنی داری وجود داشت. بحث و نتیجه گیری: با توجه به اینکه در این مطالعه اکثر جانبازان وضعیت سازگاری مناسبی در بعد عاطفی و اجتماعی و سلامتی نداشتند. لذا از مسئولین مربوطه در سطح کلان کشور انتظار می رود که به وضعیت روانی این گروه از هموطنان عزیز توجه لازم را مبذول دارند و با برگزاری جلسات آموزش در مورد مهارت های زندگی و نیز فراهم کردن امکانات مشاوره ای، باعث ارتقاء سلامت آنها شوند.